- کمین ذات(کَ)
بدجنس. (ناظم الاطباء)
معنی کمین ذات - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(تَ/ تِرْ بَ گَ)
لغت نامه دهخدا
کمین دار. آنکه در کمین نشیند. (آنندراج). کمین کننده. (فرهنگ فارسی معین). کمین آور:
کمین سازان محنت برنشستند
یزک داران طاقت را شکستند.
نظامی.
و رجوع به کمین دار و کمین کننده شود
کمین سازان محنت برنشستند
یزک داران طاقت را شکستند.
نظامی.
و رجوع به کمین دار و کمین کننده شود
(تَ / تِرْ)
لغت نامه دهخدا
کمین ساز. آنکه در کمین نشیند. (آنندراج). کمین آور. (ناظم الاطباء). کمین کننده. (فرهنگ فارسی معین). آن دسته از لشکری که در کمین نشسته است. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به کمین آور و کمین کننده شود
